| Главная » Статьи » Мои статьи |
 Հայաստան, իմ անուշ հայրենիք,որքան եմ քեզ սիրում եվ վորքան հպարտ եմ,որ հայ եմ ,որ իմ ճականտին կրում եմ քո սուրբ անւնը որպես կնիք :Իմ սուրբ հայրենիք,որքան ցավ ու տառապանք եմ վերապրում քո տարած բոլոր այն տանջանքների ու լլկանքների համար ,որը 100-ավոր ու 1000-ավոր պատճառել է քեզ թշնամին ,և ամեն անգամ քո անցած արյունոտ ու դյվարին ճանապարի մասին կարդալիս իմ մեյ ավելի ու ավելի է խորանւյմ հայրենասիրությունը: Իմ մայր Հայրենիք ես ցհեմ մոռանա քո հզոր ,զորավարների ու քաջարի զավակների տարախծ հաղթանակների մասին ,որոնց շնորիվ և որոնց արյան գնով այսոր կանգնած ես այնպես ինչպես եղել ես ,չնայած քո շատ մեծ տարացքների կորուստներին:Չեմ մոռանա նաև քո տաղանդավոր զավակներին ,որոնց ոսկի ու բազմաստեխծ ձեռքերի շնորիվ այսոր ունենք չքնաղագեղ շինություններ համալիրներ,եկեղեցիներ ,խաչքարեր ինչպես նաև բնակելի շենքեր :Հիյանում եմ և հաճույքով եմ կարդում քոհանճարեղ գրած ստեղխագործությունները,որոնք այնուամենայնիվ մեզ են ավանդվել բազմաթիվ քարկոծումներից, քննադատություններից և արգելքներից հետո … Իմ տանջված Հայաստան ,բայց միևնույն ժամանակ իմ Հզոր Հայաստան ,ես քո խիզախ ու հայրենասեր մարտիկների արժանավոր զավակ եմ և ինչ ել որ լինի ես երբեք չեմ մոռանա քեզ և չեմ լքի քեզ իմ անւսհ ՀԱՅԱՍՏԱՆ: | |
| Просмотров: 2233 | Рейтинг: 0.0/0 |
| Всего комментариев: 0 | |